در ادامه تاریخچه قهوه به اروپا می‌رسیم. اروپایی‌هایی که به شرق و خاورمیانه امروزی سفر می‌کردند در بازگشت به کشور خود داستان‌هایی از مایع مرموز سیاه رنگی نقل می‌کردند. قهوه در قرن ۱۷ مسیر خود را به سمت اروپا باز کرد و به سرعت در این قاره به شهرت رسید.

برخی از اروپاییان این نوشیدنی را «مایع تلخ شیطانی» نامیده بودند. همچنین روحانیون شهر ونیز ایتالیا در سال ۱۶۱۵ قهوه را ممنوع اعلام کردند و کسانی که از قهوه می‌نوشیدند، مجازات می‌شدند.

قهوه به چنان شهرتی در اروپا دست یافت که پاپ کلمنت هشتم (رهبر مسیحیان در قرن ۱۶) پیش از تصمیم‌گیری‌های مهم یک فنجان قهوه می‌خورد و سپس تصمیم خود را آشکار می‌ساخت، این نوشیدنی تا حدی او را خوشحال کرده بود که ممنوعیت آن را در خلال زمان پاپ بودنش برداشت.

بازخورد اروپاییان درباره قهوه بسیار خوب بود. مردم در قهوه‌خانه‌ها و کافه‌ها به بحث‌های اجتماعی و فکری می‌پرداختند به‌طوری‌که قهوه‌خانه‌ها در کشورهایی همچون انگلستان، اتریش، فرانسه، هلند و آلمان به «اتاق فکر» تبدیل شده بودند.

قهوه به‌مرور جای نوشیدنی‌های صبحگاهی را گرفت. مردم اروپا که در آن زمان از نوشیدنی‌های سرد برای صبحانه استفاده می‌کردند کم کم به قهوه روی آوردند و آن را در وعده اصلی غذایی خود جای دادند.

در محبوبیت این نوشیدنی می‌توان این جمله از توماس جفرسون- سومین رییس جمهور آمریکا- را نقل کرد: «قهوه نوشیدنی محبوب دنیای متمدن است.»